rijnlinden@yahoo kopie 2

Over mij.

Een band met mijn moeder heb ik nooit gehad. Mijn oudere broer was langdurig ziek en overleed jong. Hierdoor was er voor mij of mijn zus weinig aandacht. Als kind al voelde ik dat dit verdriet te groot was voor mijn moeder. Er was geen ruimte voor zoveel pijn. Ik ging er alles aan doen om mijn moeder weer gelukkig te maken. Ik werd het vrolijke meisje die voor de gezelligheid thuis ging zorgen.
Haar geluk werd mijn verantwoordelijkheid.

Het ging mis toen ik het huis uitging. Ik kreeg steeds meer last van mijn eigen gedrag. Stilzitten kon ik niet. Er was altijd wel iets wat eerst gedaan moest worden voordat ik iets voor mezelf kon gaan doen. En dat moment kwam natuurlijk nooit. 

Ik was een ‘control freak’ geworden, een perfectionist. Mijn gevoel en verlangens had ik jarenlang weggestopt, ruimte voor mezelf had ik nooit genomen. Een eigen mening hebben vond ik eng. Ik durfde mijn mond niet open te doen, bang dat iemand mij zou afkeuren. Ik werd iemand die nooit iets vroeg maar al bij voorbaat invulde wat een ander nodig zou kunnen hebben.

Ik was niet bezig met mijn eigen leven. Mijn gedrag was nog steeds op gericht op het krijgen van mijn moeders liefde en goedkeuring.

In 2007 ben ik begonnen met de HBO opleiding tot psychosociaal counsellor bij de Academie Integrale Menswetenschappen SPSO in Utrecht en heb deze begin 2013 succesvol afgerond. Tijdens deze opleiding heb ik ook de basisopleiding ‘Systemisch Werk en Familieopstellingen’ gevolgd bij het opleidingsinstituut ‘De 1e Verdieping’ in Delft (2009) alsmede de vervolgopleiding Systemisch Werk (2010). Daarna volgde de opleiding NLP practitioner (2011).

Mede door mijn opleidingen en mijn persoonlijk proceswerk leerde ik dat de grens tussen mijn eigen leven en dat van mijn moeder volledig was vervaagd. Het meest pijnlijke was dat ik besefte dat ik hetzelfde gedrag en patronen doorgaf aan mijn eigen kinderen. Onbewust had ik het gedrag van mijn moeder gekopieerd omdat ik niet beter wist. Zij was altijd mijn rolmodel geweest hoe je in de wereld staat.

Ik heb zelf ervaren hoeveel kracht het je geeft om weer de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen leven. De verantwoordelijkheid van de ander bij die ander te laten. Grenzen te stellen. Ruimte in te nemen voor jezelf. Doen wat goed is voor jou.

Het is daarom in mijn werk mijn passie om samen met vrouwen te onderzoeken welke invloed de relatie met hun moeder heeft in hun dagelijks leven. Want soms is het gewoon nodig om eerst eens achterom te kijken zodat je daarna weer vóóruit je eigen leven vorm kunt geven.